Gran remate ligueiro para o Libertad, que pasara a historia por derrotar o Umia no partido inaugural do seu novo campo, por certo, pedazo de campo, mellor dito de estadio, como se nota a man de Louzan, e ademais en so catro meses.
No referente o deportivo, partido moi serio dos aurinegros, que ansiaban ofrecerlle a Tomas e a afeccion, unha gran victoria.
E asi foi, o equipo formado por Josiño na porta, Rodri e Ivan centrais, Pechu e Maka laterais, nos interiores Fer e Jandro, Jorge na zona de creacion con Anxo de enganche coa dianteira e Migui e Maza en punta.Quedaban no banco, Cristian, Anguel, Pedro, Gandara, e un recuperado Javi Cons.
O encontro non comenzaba nada ben para os nosos intereses, xa que na primeira chegada perigosa clavanos o 1-0.Pero o que parecia un paseo triunfal para o Umia tornouse nun inferno aurinegro, levados polo mismisimo Lucifer encarndo por Migui, que deu pe a unha gran remontada, e en consecuencia a un gran partido.
Hoxe era o dia, a hora e o lugar, para destapar o tarro das esencias, e deixar sair o bo fuchibol que levamos dentro.Migui encargouse de igualar o marcador batindo o porteiro por alto na sua saida(1-1), minutos despois, volvendolle a coller a espalda o seu par, desfacia as tablas con outra preciosa vaselina dende fora do area(1-2).O equipo ben asentado no campo, despois de espantar os pantasmas dos primeiros minutos, pasou como un rodillo por riba do Umia en todalas facetas, e volveria a ser un inspiradisimo Migue o que transoformara maxistralmente unha falta o borde do area, que nin o mismisimo Ronaldinho..., por toda a puta esquadra(1-3), e asi fomonos o descanso.
Na segunda metade lexos de baixar os brazos e amarrar o resultado como se fixo a semana pasada en Xil, o Libertad saiu a coller o toro polos cornos, e asi foi, con esa actitude como volvemonos a facer co dominio do xogo e a disfrutar e facer disfrutar cun futbol bonito e efectivo.
O pouco da reanudacion, Jorge dende case o medio do campo sentenciaba o partido cun gol algo estrano, que caia como unha losa na moral roxa(1-4).Pero o conto non acaba aqui, seria o pequeno pero ajudo dianteiro da Florida o que por cuarta vez na tarde fixese o 1-5.Mais tarde nunha gran xogada dende banda esquerda, Pedro asiste a Gandara que so empuxa o balon o fondo da rede no definitivo 1-6 a falta de 10 min. para o final.
En definitiva, gran victoria, tremendo baño o Umia, xogando con garra a un gran nivel e sobretodo rencontrandose co gol.Repitese o mesmo final de liga que o ano pasado, cando derrotamos o Drakkar polo mesmo resultado.
Punto final, a unha temporada non moi brilante, pero si con importantes cambios a nivel interno de clube e que esperemos continuar con esta liña na proxima tempada, e ademais o final adiantamos o Sporting Portonovo recuperando a 10 plaza.
Moitas gracias a todos o xogadores comprometidos co clube, que aguantamos ata o final dando a cara, e por suposto moitisimas gracias a mellor afeccion da categoria con diferencia, e claro esta, a Tomas por ter tanta paciencia, por ser tan bo tipo e por facernos ver o futbol doutra maneira,(a ver si somos capaces de convencelo para que siga a proxima campaña).Gracias a todos os que arrimaron o hombro sen esperar nada a cambio,e que deixaron ben claro que:
HAI UN EQUIPO QUE VALE UN COLLON, LIBERTAD!!!, ou non?
xa era hora de que migui marcara un gol de falta despois de 200 intentos non esta mal marcar algun
ResponderEliminarUN GOL?TI NON LEICHES A CRÓNICA OU QUE?MARCOU 4!!!
ResponderEliminarmarcou 4... e eso que estaba sancionado, manda carallo!!
ResponderEliminar