Campeleons 1 - Libertad 2.

Gran espectaculo, o que se puido ver o domingo no campo de cespede natural da Seca en Poio.
O encontro, entre dous equipos igualados na clasificacion, amosou todo o que un partido de futbol debe de ter, emocion,intensidade,choque,polemica...
O Libertad chegaba a Poio no seu propio microbus, ante a perplexidade dos locais.Ali recontrabamonos con ex-aurinegros miticos como Candi e Vieitez.
De cara saltaban o cespede;Maza baixo paus, Makaay,Cris,Naguelistro,e Charlie na zaga,Santi e Fer como extremos, no doble pivote o tadem do Ivan´s, e na punta do ataque o duo sacapuntos Migui e Anxo.Xogarian na segunda Gandara,Borja,Pechu,Cons e Pedro.
O encontro, que nunca tivo un dominador claro, iva e viña, con oportunidades moi claras para o Libertad, que nos saques de esquina empezou a meterlle o medo no corpo, a unha defensa local bastante descentrada.Sen embargo, alguns desaxustes a hora de replegar tamen propiciaban chegadas perigosas dos de Campelo.
Pero seria o Libertad, que facia moito dano polas bandas, o primeiro en marcar.Das botas de Migui, naceu ó 0-1.
Xa na segunda, o Campelo apreta, e ante un arbitraxe que deixou moito que desexar, regalalles un penati mais que dudoso, o empurrar Maza na saida o dianteiro, que xa por duas veces anteriores deixarase caer descaradamente ante a pasividade arbitral.
Os de Poio non desaproveitan a ocasion e igualan a contienda 1-1.Despois seria expulsado Vieitez,nese punto, o partido sube de temperatura e os nervios apoderanse dos xogadores, empeza una intercambio de oportunidades polos dous bandos, con mais corazon que cabeza.
Sen embargo o Libertad, volveu a sacar a casta e con todolos cabios sobre o cespede, chegaron oportunidades clarisimas.O Campelo tampouco entregaba a cuchara, pero entrou nunha dinamica de xogo barrulleiro, con pouca claridade practica.
A cinco do final, un pase entre liñas de Cons, e aproveitado por Borja para batir o meta local, colocando o marcador no definitivo 1-2.
Nos ultimos intres, alguns subense de voltas provocando unha tangana no campo, ante o cal, o ajudo arbitro decide irse para a caseta, despois de expulsar a un xogador por bando.Tras uns intres de tension e un par de chapadas, a normalidade volta e con ela o trencilla, que transcurrido o tempo regramentario sinlaria o pitido final, que nos daria una disputada e merecida victoria.
Os puntos Master, proximamente xentileza de Spreee Forever.