Salnes 4 - Libertad 0(version extendida)

O Libertad contaba para este encontro con 17 xogadores, co cal o mister decide o venres dar descanso a Ivan a peticion propia.

O malo e que o final tres dos convocados non poideron xogar, por varios motivos, entre eles Maza o unico porteiro por molestias no hombro.

Asi e todo eramos trece, e anque tivese que quedar Pedro, si marcabamos mais que eles, por suposto gañariamos, e o Salnes penultimo na taboa, levaba toda unha volta sen gañar.

O once que debuxaba un 4-4-2 foi: Pedro intenteando disimular que era porteiro, para que non se percatasen os rivais, Makaay e Pechu laterais, Rodri e Chema cenrais, no medio Jorge e Naguel con Jandro e Fer nas bandas e en punta Migue e Anxo, quedaban soiños no banco Camion e Gandara.

Arranca o partido, e o Libertad intenta poñer en xogo o aprendido nos entrenos, e nos cinco primeiros minutos o equipo move con criterio o balon taocando de cara, cambiando de banda, parecia facil e o terreo de xogo prestabase, pero nada, nada de nada.Empezase a perder o sitio, non se fan apoios en corto, moi estaticos entranos o medo no corpo e zas, nun balon rechazado que baixa cunha parabola incrible imos tres a por el, e un por outro e a casa sen barrer, o esferico quedalle franco a un do Salnes que sin pensalo enjatilla un disparo que sale pegadiño o pau e 1-0.

Lexos de espabilar, o equipo vense abaixo e intres despois nun regalo da defensa e tras tres rebotes entre o pao e o porteiro finalmente chega o 2-0.

O equipo segue sen reaccionar moi brandiño en todas as liñas, con fallos constantes en defensa, e un Tomas que fervia no banquiño.

Asi chegariase o descanso, onde o mister da unha severa charla, intentando motivarnos.

Saimos na segunda a por todas, o equipo da mostras de reaccionar, e chegase nun par de ocasions a porteria rival.Cando semellaba que podiamos dar a volta a tortilla, xarro de auga fria, outra cagada en defensa e 3-0.

O equipo ferido de morte trata sen moito acerto de facer polo menos o gol da honra, defensa de tres intentando sumar efectivos no ataque, pero nin con esas.

O Salnes que tampouco tiña gran cousa estaba moito mais motivado ca nos e a falta de 15 min apuntillan co 4-0.

O encontro agoniza e uns e outros pedindo a hora para non facer mais fonda a ferida.

O final xusta victoria do Salnes, que xa lles ia tocando, comportamento exemplar de todolos xogadores, bo ambiente, intercambio de camisolas..., en definitiva, e moi a pesar dos afeccionados, aqueles vibrantes partidos cheos de rivalidade entre estes dous equipos parecen ter os dias contados.

Botase de menos aquel impetuoso Sartages repartindo estopa pa diante e pa tras, o aquel Beni regalando butifarras as bancadas, aquel memorioso 7-6 no municipal de Baltar...,que tempos aqueles...

Entrenase o mercores as nove en Meaño, e imos a tratar de darlle unha alegria a afeccion este domingo ante un dos equipos que mellor futbol fai, o Zacande.